De Döschkassen

Jungedi, as ick vör över 30 Johr to’n ersten Mol op’t Motorrad-Dreepen in Frestedt ween bün, dor weer ick angespannt as’n Flitzebogen. Ick harr noch gor keen eegen‘ Motorrad, blots ’n Mofa. Un dor, mang all de grooten Rockers mit ehr swore Moschiens, heff ick mi düchti vörsehn, dat ick jo keen falsched Woord seggen deh. Blots keen‘ anrempeln. Blots keeneen dösig ankieken. Mit groote Oogen heff ick overs de Motorrööd bekeeken. Besünners de Choppers mit all den schmucken Chrom doran harrn mi dat andohn. De Rockers mit ehr Kutten harrn anschiend ungeschreevene Gesetze no de se hannelt hebbt. Se harrn je ook all so „coole“ Snacks op’n Kassen. Un de mehrsten Rockers harrn lange Hoor, Lellerbüxen, Cowboysteebeln un bilütten ’n Rockerdeern in Arm. Dat weer as in Film. Dennis Hopper, Peter Fonda, Marlon Brando. De luude Rockmusik hett den richtigen „Sound“ dorto leevert: AC/DC, Deep Purple, Led Zeppelin, Birth Control un so wieder. Dat weer ’n Welt för Mannslüüd. Sowat dörft man hüüt gor ni mehr luud seggen. Dat h